Propriocepsis is het systeem waardoor men zich bewust wordt van de standen en standsveranderingen van het eigen lichaam. Receptoren in de huid, de spieren en gewrichtskapsels geven signalen af aan het centrale zenuwstelsel waardoor er een beeld ontstaat van het bewegen. Samen met visuele informatie en het evenwichtsorgaan is propriocepsis de basis voor de besturing van het bewegingsapparaat. uit onderzoek is gebleken dat bij een hypermobiel gewricht de propriocepsis vaak verstoord is. Dat betekend dat HMS-patiënten zonder te kijken, dus zonder gebruik te maken van visuele informatie, niet precies kunnen bepalen in welke stand een gewricht zich bevind. 

Precies bij die gewrichten waarmee, vanwege onze te grote bewegingsmogelijkheid en het daarmee verbonden risico op overstrekking of (sub)luxaties, extra voorzichtig moet worden omgesprongen is het het moeilijkst te bepalen in welke stand zij zich bevinden. Vanwege de gevaarlijke stand die onbewust wordt aangenomen, hebben hypermobiele gewrichten dus een verhoogde kans op blessures. 

Het is niet duidelijk in wat voor relatie de verminderde propriocepsis staat tot hypermobiliteit; waardoor de propriocepsis in een hypermobiel gewricht verminderd is. Het is echter wel aannemelijk dat het probleem niet in het centrale zenuwstelsel zit maar in de receptoren bij het gewricht. Het is erg belangrijk om de propriocepsis zo ver als mogelijk te ontwikkelen. Het verbeteren van de propriocepsis is een van de dingen die kunnen helpen tegen de problemen van HMS. De gewrichten worden er niet minder hypermobiel door, maar ze zijn wel beter controleerbaar. De  propriocepsis kan deels getraind worden, een fysiotherapeut kan daarbij helpen. Verder kan een verminderde propriocepsis voor een deel gecompenseerd worden door extra aandacht te besteden aan de informatie die de ogen, de huid en het evenwichtsorgaan kunnen geven over de stand van de gewrichten. Ook dit kan getraind worden met hulp van een fysiotherapeut.